Fleksografia stanowi przykład druku wypukłego, zbliżonego zasadą działania do typowej pieczątki biurowej. Drukujące miejsca formy drukowej są wypukłe. Wcześniej metoda ta była znana jako druk anilinowy, a nazwa pochodziła od nazwy stosowanych w niej barwników. Druk wypukły ma historię bardzo długą. Wynaleziony został w IX w n.e. w Chinach, a w średniowieczu, z ręcznie wycinanych form, odpowiadających całym stronom, drukowane były tą metodą książki. Właśnie ten sposób druku udoskonalił w XV w. Gutenberg, wprowadzając w miejsce całostronicowych form pojedynczą, ruchomą czcionkę drukarską. Gumowa forma wynaleziona została w połowie XIX w. Ręcznie wycinane były w niej litery i grafika, a następnie umocowywano ją do drewnianego wałka. Pierwsza maszyna służyła do nanoszenia prostego nadruku na papierowych torebkach. Pierwszą przemysłową drukarkę zbudowała w 1905 roku alzacka firma Holweg, która nadal pozostaje jednym z bardziej znanych producentów urządzeń uszlachetniających.
Fleksografia jest to proces bezpośredniego druku rotacyjnego na szerokiej gamie podłoży za pomocą giętkich form drukowych o wypukłym reliefie (powierzchni nanoszącej farbę na podłoże), które mogą być mocowane na wałkach drukarskich o różnych obwodach, z zastosowaniem płynnych farb drukarskich, nakładanych na powierzchnię formy przy użyciu wałków o komórkowej strukturze powierzchni, z zastosowaniem lub bez noża raklowego.
Copright (C) 2007 APRIT
Dział handlowy: handlowy@aprit.com
Infolinia: +4852 3717520cennik PDF